“ဖန္ခြက္ထဲတြင္ ေရတစ္ဝက္ရွိသည္။ ဖန္ခြက္ထဲရွိေရသည္ တစ္ဝက္ျပည့္ေနသည္ သို႔မဟုတ္ တစ္ဝက္ေလ်ာ့ေနသည္။” လူတုိင္းၾကားဖူးမည္ျဖစ္ေသာ ပုစာၦေလးတစ္ခု ျဖစ္ပါသည္။ အေကာင္းျမင္ႏွင့္ အဆိုးျမင္ကို သိသာေစရန္ အေကာင္းဆံုးေသာ ဥပမာတစ္ခုပင္ ျဖစ္သည္။ အေကာင္းျမင္သမားက ေရသည္ တစ္ဝက္ျပည့္ေနသည္ဟု ေျပာမည္။ အဆိုးျမင္သမားကေတာ့ ေရသည္ တစ္ဝက္ေလ်ာ့ေနသည္ဟု ေျပာမည္။ ျဖစ္ရပ္တစ္ခုကို ေယဘူယ်အားျဖင့္ အေကာင္းျမင္ႏွင့္ အဆိုးျမင္ဟူေသာ ရႈေထာင့္ႏွစ္မ်ဳိးျဖင့္ ၾကည့္ရႈႏုိင္သည္။ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး အျမင္ေတာ့ အလံုးစံုမတူညီႏိုင္ေပ။ မိမိသေဘာထား၊ မိမိအျမင္ကို တင္ျပရာတြင္ လြတ္လပ္စြာ သေဘာထားကြဲလြဲခြင့္ရွိပါသည္။
လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသည္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ အေကာင္းျမင္ဝါဒီဟု ယူဆတတ္ၾကသည္။ အတင္းပင္ မရမက ဇြတ္အေကာင္းျမင္ေအာင္ ရႈတတ္ၾကသည္။ ၾကီးပြားတိုးတက္ေရး တက္က်မ္းမ်ားကလည္း အေကာင္းျမင္ဝါဒကို ေထာက္ခံအားေပးထားသည္။ ျဖစ္ရပ္တစ္ခုအား အေကာင္းဘက္မွၾကည့္တတ္သူ သို႔မဟုတ္ စိတ္သက္သာရာ ရေသာဘက္မွ ရႈတတ္သူကို အေကာင္းျမင္ဝါဒီဟု ေခၚဆိုႏုိင္သည္။ အေကာင္းျမင္ျခင္းသည္ အျခားေသာကိစၥမ်ားတြင္ ေကာင္းေသာ္လည္း မိမိကိုယ္ကို အေကာင္းျမင္ျခင္း လြန္ကဲလာပါက အသားလြတ္ ဘဝင္ျမင့္ေအာက္ေျခလြတ္ျခင္းသို႔ တျဖည္းျဖည္း ကူးေျပာင္းလာတတ္ပါသည္။ လူဦးေရ စုစုေပါင္း၏ ရာခုိင္ႏႈန္း အမ်ားစုသည္ အေကာင္းျမင္ဝါဒီမ်ား ျဖစ္မည္ဟုထင္ပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္သည္ မိမိကိုယ္ကုိ ေဝဖန္ပိုင္းျခားႏုိင္သည့္ဥာဏ္မွာ ႏုံနဲ႔လွေသာ္လည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို အဆိုးျမင္သမားတစ္ေယာက္ဟု တစ္ခါတစ္ရံ ထင္မိပါသည္။ ပတ္ဝန္းက်င္မွ ထိုသုိ႔ ေျပာသံဆိုသံအခ်ဳိ႕လည္း ရံဖန္ရံခါ ၾကားဖူးသည္။ သုိ႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္ အဆိုးျမင္ျခင္းထက္ အရာရာကို သံသယစိတ္ျဖင့္ ၾကည့္ရႈတတ္ေသာ သံသယဝါဒီတစ္ေယာက္ဆိုလွ်င္ ပိုမွန္ပါလိမ့္မည္။ သင္က ကိစၥတစ္ခုကို “ေကာင္းတယ္” လို႔ ကၽြန္ေတာ့္အား ေျပာေသာ္လည္း ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲတြင္ “တကယ္ေရာေကာင္းရဲ႕လား” ဟူေသာ အေတြးက အျမဲလိုလို ဝင္လာတတ္ပါသည္။ ထိုသို႔ သံသယျဖင့္ ၾကည့္ဖန္မ်ားလာေသာအခါတြင္ “ေလာကၾကီးအား မယံုၾကည္ျခင္း” ဟူေသာ ေရာဂါတစ္တိုးလာျပီး “အရာရာကို ေမးခြန္းထုတ္တတ္ျခင္း” ဟူသည့္ ဂုဏ္ပုဒ္တစ္ခုကိုလည္း အလိုလို လက္ကိုင္ထားျပီးသား ျဖစ္ေနေလျပီ။
အဆိုးျမင္ဝါဒသည္ နာမည္ေလာက္ေတာ့ မဆိုးလွေခ်။ အဆိုးျမင္ျခင္းသည္ လူ႕ေလာကအတြက္ တက္လမ္းကို ပိုမိုျဖစ္ေပၚေစသည္။ မိမိကိုယ္ကို အဆိုးျမင္ျခင္းသည္သာ စိတ္က်ေရာဂါကို အနည္းငယ္ ဦးတည္ေနေသာလည္း အခ်ဳိ႕ေသာလူမ်ား မိမိအျပစ္ကိုျမင္၍ ျပင္ဆင္ႏုိင္ေသာ အခြင့္အေရးမ်ားလည္း ရရွိႏုိင္ေပသည္။ ကိုလိုနီစနစ္အား ျမန္မာတို႔ အေကာင္းျမင္ခဲ့ပါလွ်င္ ယခုအခ်ိန္ထိ ကၽြန္စနစ္က ရံုးႏုိင္ဖို႔မျမင္။ အဆိုးျမင္ျခင္းသည္ တစ္ခါတစ္ရံတြင္ အမွန္ကိုျမင္တတ္ျခင္းသို႔ ေျပာင္းလဲသြားတတ္သည္။ ပထမ ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ ပုစာၦမွာပင္လွ်င္ ေရတစ္ဝက္ေလ်ာ့ေနသည္ဟု ျမင္ေသာသူသည္ ထိုေရခြက္အား အျပည့္ျဖစ္ေစရန္ ၾကိဳးစားမည့္အလားအလာ ရွိႏုိင္ေသးသည္။ ေဝဖန္ေရးသည္ ကိစၥတစ္ခုအား အဆိုးဘက္မွၾကည့္ျခင္းပင္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ “ေဝဖန္ေရးရွိမွတိုးတက္မည္” ဟူေသာ စကားမ်ားၾကားဖူးပင္။ ေနာက္ဆံုး သင္တုိ႔ ယံုၾကည္၊ လက္ခံ၊ ကိုးကြယ္ေနေသာ ဘာသာေရးသည္ပင္လွ်င္ ေလာကကိုအဆိုးျမင္ျပီး ေလာကမွ လြတ္ေျမာက္ေၾကာင္း က်င့္ၾကံအားထုတ္ေနျခင္းပင္ မဟုတ္ပါလား။
လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသည္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ အေကာင္းျမင္ဝါဒီဟု ယူဆတတ္ၾကသည္။ အတင္းပင္ မရမက ဇြတ္အေကာင္းျမင္ေအာင္ ရႈတတ္ၾကသည္။ ၾကီးပြားတိုးတက္ေရး တက္က်မ္းမ်ားကလည္း အေကာင္းျမင္ဝါဒကို ေထာက္ခံအားေပးထားသည္။ ျဖစ္ရပ္တစ္ခုအား အေကာင္းဘက္မွၾကည့္တတ္သူ သို႔မဟုတ္ စိတ္သက္သာရာ ရေသာဘက္မွ ရႈတတ္သူကို အေကာင္းျမင္ဝါဒီဟု ေခၚဆိုႏုိင္သည္။ အေကာင္းျမင္ျခင္းသည္ အျခားေသာကိစၥမ်ားတြင္ ေကာင္းေသာ္လည္း မိမိကိုယ္ကို အေကာင္းျမင္ျခင္း လြန္ကဲလာပါက အသားလြတ္ ဘဝင္ျမင့္ေအာက္ေျခလြတ္ျခင္းသို႔ တျဖည္းျဖည္း ကူးေျပာင္းလာတတ္ပါသည္။ လူဦးေရ စုစုေပါင္း၏ ရာခုိင္ႏႈန္း အမ်ားစုသည္ အေကာင္းျမင္ဝါဒီမ်ား ျဖစ္မည္ဟုထင္ပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္သည္ မိမိကိုယ္ကုိ ေဝဖန္ပိုင္းျခားႏုိင္သည့္ဥာဏ္မွာ ႏုံနဲ႔လွေသာ္လည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို အဆိုးျမင္သမားတစ္ေယာက္ဟု တစ္ခါတစ္ရံ ထင္မိပါသည္။ ပတ္ဝန္းက်င္မွ ထိုသုိ႔ ေျပာသံဆိုသံအခ်ဳိ႕လည္း ရံဖန္ရံခါ ၾကားဖူးသည္။ သုိ႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္ အဆိုးျမင္ျခင္းထက္ အရာရာကို သံသယစိတ္ျဖင့္ ၾကည့္ရႈတတ္ေသာ သံသယဝါဒီတစ္ေယာက္ဆိုလွ်င္ ပိုမွန္ပါလိမ့္မည္။ သင္က ကိစၥတစ္ခုကို “ေကာင္းတယ္” လို႔ ကၽြန္ေတာ့္အား ေျပာေသာ္လည္း ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲတြင္ “တကယ္ေရာေကာင္းရဲ႕လား” ဟူေသာ အေတြးက အျမဲလိုလို ဝင္လာတတ္ပါသည္။ ထိုသို႔ သံသယျဖင့္ ၾကည့္ဖန္မ်ားလာေသာအခါတြင္ “ေလာကၾကီးအား မယံုၾကည္ျခင္း” ဟူေသာ ေရာဂါတစ္တိုးလာျပီး “အရာရာကို ေမးခြန္းထုတ္တတ္ျခင္း” ဟူသည့္ ဂုဏ္ပုဒ္တစ္ခုကိုလည္း အလိုလို လက္ကိုင္ထားျပီးသား ျဖစ္ေနေလျပီ။
အဆိုးျမင္ဝါဒသည္ နာမည္ေလာက္ေတာ့ မဆိုးလွေခ်။ အဆိုးျမင္ျခင္းသည္ လူ႕ေလာကအတြက္ တက္လမ္းကို ပိုမိုျဖစ္ေပၚေစသည္။ မိမိကိုယ္ကို အဆိုးျမင္ျခင္းသည္သာ စိတ္က်ေရာဂါကို အနည္းငယ္ ဦးတည္ေနေသာလည္း အခ်ဳိ႕ေသာလူမ်ား မိမိအျပစ္ကိုျမင္၍ ျပင္ဆင္ႏုိင္ေသာ အခြင့္အေရးမ်ားလည္း ရရွိႏုိင္ေပသည္။ ကိုလိုနီစနစ္အား ျမန္မာတို႔ အေကာင္းျမင္ခဲ့ပါလွ်င္ ယခုအခ်ိန္ထိ ကၽြန္စနစ္က ရံုးႏုိင္ဖို႔မျမင္။ အဆိုးျမင္ျခင္းသည္ တစ္ခါတစ္ရံတြင္ အမွန္ကိုျမင္တတ္ျခင္းသို႔ ေျပာင္းလဲသြားတတ္သည္။ ပထမ ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ ပုစာၦမွာပင္လွ်င္ ေရတစ္ဝက္ေလ်ာ့ေနသည္ဟု ျမင္ေသာသူသည္ ထိုေရခြက္အား အျပည့္ျဖစ္ေစရန္ ၾကိဳးစားမည့္အလားအလာ ရွိႏုိင္ေသးသည္။ ေဝဖန္ေရးသည္ ကိစၥတစ္ခုအား အဆိုးဘက္မွၾကည့္ျခင္းပင္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ “ေဝဖန္ေရးရွိမွတိုးတက္မည္” ဟူေသာ စကားမ်ားၾကားဖူးပင္။ ေနာက္ဆံုး သင္တုိ႔ ယံုၾကည္၊ လက္ခံ၊ ကိုးကြယ္ေနေသာ ဘာသာေရးသည္ပင္လွ်င္ ေလာကကိုအဆိုးျမင္ျပီး ေလာကမွ လြတ္ေျမာက္ေၾကာင္း က်င့္ၾကံအားထုတ္ေနျခင္းပင္ မဟုတ္ပါလား။
No comments:
Post a Comment