Monday, February 13, 2012

မင္းကိစၥ၊ ငါ့ကိစၥ၊ ခင္ေမာင္ေက်ာ့္ကိစၥ၊ ျမျမဆင့္ကိစၥ (ျမင့္သန္း)

ေက်ာ္ျမင့္ၾကီးက သူ႕တုတ္အသစ္ ျပခ်င္လို႔ဆိုျပီး အတင္းေခၚတာနဲ႔ မ႐ိုက္စဖူး စေနေန႔မွာ သြား႐ိုက္ျဖစ္တာပဲ။ တနလၤာေန႔ကတည္းက ေက်ာ္ျမင့္ ဖုန္းဆက္တယ္။ စေနေန႔က်ရင္ ႐ိုက္ၾကရေအာင္တဲ့။

"စေန၊ တနဂၤေႏြေန႔ေတြမွာ ငါမ႐ိုက္ဘူး" လို႔ ကၽြန္ေတာ္က ေျပာလုိက္တယ္။

ဘာလို႔တုန္းလို႔ သူက ျပန္ေမးေတာ့ "မင္းလည္း သိသားပဲ စေန၊ တနဂၤေႏြေတြမွာ မ႐ိုက္ဘူးဆိုတာ" လို႔ ကၽြန္ေတာ္က ထပ္ေျပာလိုက္တယ္။ "စေန၊ တနဂၤေႏြဆိုရင္ လူမ်ားတယ္။ ျပီးေတာ့ ေဂါက္သီးဆိုတာက သူ႕အက္တိကက္၊ သူ႕ပ႐ိုတိုေကာ္(လ) နဲ႔သူရွိတယ္။ ယဥ္ေက်းမႈတစ္ရပ္ပဲ။ ခုေတာ့ စေန၊ တနဂၤေႏြဆိုရင္ ကြင္းမွာ ပိုက္ဆံရွိလုိ႔ ေဂါက္သီး႐ိုက္တယ္ ဆိုတာမ်ဳိးေတြ၊ ကေလကဝေတြ မ်ားလာေတာ့ ႐ိုက္ခ်င္စိတ္ရွိရင္ လူပါးတဲ့ရက္ ေ႐ြး႐ိုက္တယ္လို႔" ေက်ာ္ျမင့္ကို ရွင္းျပလိုက္ရတယ္။ ငယ္ငယ္ကတည္းက ေဂါက္သီးကိုၾကိဳက္လို႔ ႐ိုက္ေပတဲ့ အရသာကို နားမလည္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေဂါက္သီး႐ိုက္တဲ့အရသာ လမ္းဖြင့္ေပးသြားတဲ့ လူၾကီးက သံအမတ္ေဟာင္းၾကီး။ ဒီအရင္ကေတာ့ အက္ဂ်ဴဒင့္ ဂ်င္နရယ္လား၊ ကြာတာ မာစတာ ဂ်င္နရယ္လား မသိဘူး လုပ္ခဲ့တာ ထင္တယ္။ ေဂါက္ကြင္းပိတ္တဲ့တစ္ေန႔ ေဂါက္ကြင္းသြားျပီး ကယ္ဒီေတြနဲ႔ ထုိင္စကားေျပာေနရင္း ကြင္းထဲမွာ ကယ္ဒီတစ္ေယာက္နဲ႔ ေဂါက္႐ိုက္ေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ေတြ႕ရလို႔ ေမးၾကည့္ေတာ့ ဘယ္သူဘယ္ဝါလို႔ သိရတယ္။ ဒီေတာ့မွ အျပင္ဘက္က သစ္ပင္ရိပ္ေအာက္မွာ ရပ္ထားတဲ့ ကားနက္ၾကီးကို သတိထားလိုက္မိတယ္။ "ဆရာၾကီးက ေရႊဘဲသံုးလိပ္နဲ႔ လာ႐ိုက္တာလို႔" ကယ္ဒီတစ္ေယာက္က ေျပာတယ္။ ဟုတ္ပံုရတယ္။