Tuesday, December 29, 2009

အဲဒီလိုနဲ႔ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ . . .

ဒီေနရာတြင္ ဇာတ္လမ္းစသည္။ . . .

(၁)
ေကာင္းကင္တြင္ ၾကယ္တစ္လံုး ေၾကြသြားသည္။ သူေမာ့ၾကည့္ေနမိ၏။ ဆုေတာင္းဖို႔ကို သတိမရ။ အေဖာ္တစ္ေယာက္ ေပ်ာက္ဆံုးသြားေသာ လမင္းၾကီးကို သနားေနမိသည္။ ကိုယ္ခ်င္းစာမိပါသည္။ ထိုခံစားခ်က္ကို ကိုယ္သိသည္၊ ကိုယ္ေကာင္းေကာင္းသိသည္ေလ။ ကိုယ့္ေကာင္းကင္တြင္ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္း ရွိေနခဲ့တာ ၾကာခဲ့ပါျပီ။ အင္း . . . ။ ၾကာခဲ့ပါျပီ။ သူ႕စိတ္မ်ားက လြန္ခဲ့ေသာ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္အခ်ိန္မ်ားဆီသို႔ ေရာက္ရွိသြား၏။ မွတ္ဥာဏ္ထဲတြင္ ရုပ္ရွင္ကားခ်ပ္မ်ား ေပၚလာခဲ့သည္။ တဖ်ပ္ဖ်ပ္ လႈပ္ရွားေနခဲ့ေသာ ပံုရိပ္မ်ား၊ မွတ္ဥာဏ္မ်ား၊ ခံစားခ်က္မ်ား . . .


(၂)
ေကာ္ဖီတစ္ခြက္၊ စာအုပ္တစ္အုပ္၊ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ႏွင့္ ဆံပင္ရွည္ရွည္ ေကာင္မေလးရွိလွ်င္ သူ႕ဘဝ ျပီးျပည့္စံုျပီဟု ခံစားမိခဲ့ဖူးပါသည္။

(၃)
ထုိစဥ္အခါက ေကာင္မေလးႏွင့္သူ ျမက္ခင္းစိမ္းမ်ားအေပၚတြင္ အတူရွိခဲ့ဖူးသည္။ ဗီြဒီယိုကားမ်ားထဲကလို ေျပးတမ္းလိုက္တမ္း ကစားေနခဲ့ၾကသည္။ ေကာင္မေလး၏ ဆံႏြယ္ကို ေလေျပတို႔ ေဝွ႕တုိင္း ရင္သပ္ရႈေမာ ေငးၾကည့္ခဲ့ရသည္။ သူမ လွပါသည္။ ႏွင္းဆီပန္းခင္းသည္ ေကာင္မေလးေၾကာင့္ မ်က္ႏွာငယ္ရသည္။ ပန္းတစ္ပြင့္ကိုခူး၍ ေကာင္မေလးအားေပးခဲ့သည္။ အျပံဳးတစ္ခုကို လက္ေဆာင္ရ၏။ သက္ရွိႏွင္းဆီပန္းတစ္ပြင့္ကို ေကာင္မေလး၏အျပံဳးတြင္ ယဇ္ပူေဇာ္လိုက္ရသည္မွာ တန္သည္ဟုပင္ ထင္လာခဲ့မိသည္။ ေကာင္မေလး၏ ဆံႏြယ္ကို ေလတိုးေသာအခါတြင္ မိုနာလီဇာကို ေမ့သြား၏။ ကလီယိုပက္ထရာ လွသည္ဆိုတာ ေကာင္မေလး၏ ေျခဖ်ားေတာင္ ရွိမယ္မထင္။ ဟင့္အင္း ေျခဖ်ားကိုေတာင္ ျမင္ရပါေစဦး။

ထိုသို႔ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္အား ရင္ခြင္ထဲတြင္ထား၍ ေလွ်ာက္ခဲ့ရေသာ ဘဝ၏ ေန႔ရက္မ်ားတြင္ ရာသီဥတုသည္ အစဥ္သာယာခဲ့ပါသည္။ ျခံထဲရွိ ႏွင္းဆီပန္းခင္း၊ ကန္ေဘာင္၏ ညေနခင္းဆည္းဆာ၊ အတူစက္ဘီးစီးျပန္ေသာ ေန႔ရက္မ်ား၊ စသည့္ စသည့္ လွပေသာ မွတ္ဥာဏ္မ်ား စိတ္ထဲတြင္ ေနရာယူခဲ့ေလသည္။ ထိုေန႔မ်ားကမူ တိမ္ကင္းစင္ခဲ့ပါသည္။

(၄)
“ကို”
“ဟင္…”
“တို႔ကို ခ်စ္ရဲ့လားဟင္”
“သိျပီးသားကို ဘာလို႔ေမးေနေသးတာလဲကြာ…”
x x x x x x x x x x x x x
“ကို”
“ေျပာေလ”
“တို႔ေတြ တစ္ေန႔လက္ထပ္ၾကမယ္ေနာ္”
“အင္းေပါ့”
“အဲအခါက်ရင္ ကေလးပုက်ိေလး ေမြးမယ္ေနာ္”
“ေမြးရမွာေပါ့”
“ခစ္ ခစ္ ခစ္ ခစ္~~~” (ေကာင္မေလးရယ္သံသည္ အဲလိုပင္ျဖစ္ပါသည္)
x x x x x x x x x x x x x
“ကို”
“အင္း . . .”
“အလုပ္တစ္ခုခုလုပ္ေတာ့ေလ”
“ကို… ပန္းခ်ီေတြဆြဲေနတယ္ေလ”
“ကို႔ ပန္းခ်ီကားေတြ၊ ကဗ်ာေတြက ေဖေဖတို႔ ေက်နပ္တဲ့ ဝင္ေငြကိုမွ မရွာေပးႏုိင္တာ”
“. . . . . .”
“ကို ေဖေဖ့ ကုမၸဏီမွာ ဝင္လုပ္ပါလား”
“မျဖစ္ဘူးထင္ပါတယ္”
“ျဖစ္ပါတယ္… တို႔ ေဖေဖ့ကုိ ေျပာထားျပီးသား… ကို က သြားေလွ်ာက္ျပီး ဝင္လုပ္ရံုပဲ… ေနာ္”
“ကို မွ အဲဒီကုန္သြယ္စီးပြားေရးေတြ စိတ္မဝင္စားတာ”
“ဟာကြာ… ဒါဆို ကို အဲဒီပန္းခ်ီေတြပဲ တစ္သက္လံုးဆြဲေနမွာလား”
“အင္း ဆြဲေနဦးမွာ”
“ဒါဆိုရင္ေတာ့ တို႔ ေရွ႕ေရးက မေသခ်ာဘူးေနာ္”
“. . . . . . .”
“ကုိ႔ ပန္းခ်ီကားေတြနဲ႔ တို႔နဲ႔ ဘယ္သူ႕ကို ေရြးမွာလဲ”

သူ. . . ပန္းခ်ီေဆးဗူးကို ကိုင္၍ ေကာင္မေလးကို ေက်ာခုိင္းထြက္ခဲ့ေလသည္။ မိုးကုပ္စက္ဝိုင္းမွေနသည္ ကမာၻေျမၾကီး၏ အထဲသို႔ ငံု႔ရႈိး၊ တိုးဝင္၊ ေပ်ာက္ကြယ္ . . .

(၅)
အဲဒီလိုနဲ႔ . . .
အဲဒီလိုနဲ႔ သူ . . .
အဲဒီလိုနဲ႔ သူတို႔ . . .
အဲဒီလိုနဲ႔ သူတို႔ . . .
အဲဒီလိုနဲ႔ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ . . .

(၆)
ကို
ကၽြန္မလက္ထပ္ေတာ့မယ္။ ေဖေဖ့မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ရဲ့ သားနဲ႔ပါ။ လက္ထပ္ျပီးရင္ သူနဲ႔အတူ ႏိုင္ငံျခား တစ္ခါတည္း သြားေတာ့မွာမို႔လို႔ အခုလို စာေရးျပီး ႏႈတ္ဆက္လိုက္တာပါ။ ကို ေနေကာင္းတယ္ မဟုတ္လားဟင္။ ကၽြန္မတို႔ အေျခအေနအရ ေဝးခဲ့ၾကေပမယ့္ အခုထိ x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x xx x x x x x xx x x x xx x x xx x x x xx x x xx x x x x xx x x x x x xx x x x x x x x x x x x x x x x x xxx x x x xx xx x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x
X x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x xx x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x xx x x x x x x x x x x xx x x x xx x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x xx x x x မဂၤလာေဆာင္ ဖိတ္စာကို နီးမွ ပို႔လုိက္ပါမယ္။ အကို လာခဲ့ေစခ်င္ပါတယ္။ အကို. . . က်န္းမာေရးဂရုစိုက္ပါ။ အစစ အရာရာ အဆင္ေျပပါေစလို႔ ဆုေတာင္းရင္း . . .
တစ္ခါက
ေကာင္မေလး

(၇)
အား . . . ေတာ္ပါေတာ့။ ဒီ မွတ္ဥာဏ္ေတြ။ ဒီ ပံုရိပ္ေတြ။ ငါ မျမင္ခ်င္ေတာ့လို႔ပါ။ င ါ ေ တ ာ င္ း ပ န္ ပ ါ တ ယ္ ။
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
ထုိစာကို သူက ေလွေခါက္ျပီး ေရထဲေမ်ာလိုက္သည္။ ရင္ထဲမွ ခံစားခ်က္ေတြကိုေတာ့ ေဆးလိပ္ေငြ႕ႏွင့္အတူ မႈတ္ထုတ္လိုက္၏။ ေကာင္းကင္တြင္ ေဆးလိပ္ေငြ႕မ်ားႏွင့္ အတူေရာကာ ေဝဝါးသြားေသာ ၾကယ္မ်ားကိုၾကည့္ရင္း အေတြးေတြပင္ ေဝဝါးေနသလို။ ျမက္ခင္းေပၚတြင္ အိပ္ရင္း ေကာင္းကင္ကို ေငးေနမိသည္။ စိတ္ကူးထဲမွ ေပၚလာေသာ အေတြးမ်ားကိုလည္း ပန္းခ်ီကားအျဖစ္ ေျပာင္းလဲပစ္ရဦးမည္။

(၈)
ဒီေနရာတြင္ ဇာတ္လမ္းျပီး၏။

1 comment:

Anonymous said...

ဇတ္လမ္းက သိပ္နာက်င္တာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။
ဇတ္လမ္းေတြထဲက ဇတ္လမ္းေပါ့.။