ဒီဟာ နင့္အတြက္....

မင္းငါ့ကို လြမ္းလားမေသခ်ာေပမယ့္ ငါ့အလြမ္းေတြကေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္ ခ်စ္သူ။ အထူးသျဖင့္ မိုးသံ တေျဖာက္ေျဖာက္နဲ႔ စိုစြတ္တဲ့ညေတြမွာ ငါ့အလြမ္းေတြ ေျခာက္ေသြ႕ေနပါတယ္ ခ်စ္သူ။ နင္ေပ်ာ္ေနျပီလား ခ်စ္သူ။ ငါကေတာ့ ငိုေနပါတယ္။ မ်က္ရည္မက်ေတာ့ေပမယ့္ ရင္ထဲမွာ ေျဗာင္းဆန္ေနတယ္ခ်စ္သူ။ အဆင္မေျပတာေတြ ရွိေပမယ့္ ငါေနတတ္ေအာင္ၾကိဳးစားေနပါတယ္။ ခ်စ္သူကိုငါ ထားရစ္ခဲ့တာလား။ ခ်စ္သူက ငါ့ကို ခ်န္ခဲ့တာလား။ မေသခ်ာေပမယ့္ ငါနင့္ကို အင္မတန္ခ်စ္ခဲ့တယ္ဆိုတာ ေသခ်ာပါတယ္ခ်စ္သူ။ ခ်စ္သူငါ့ကို ခ်စ္ခဲ့ရဲ့လား…….။

အႏိုင္မခံ

ငါ့အား ဖံုးလႊမ္းထားေသာ လကြယ္ညသန္းေခါင္ ဤအေမွာင္တုိက္အတြင္းမွေန၍ အႏိုင္မခံ အရံႈးမေပးတတ္ေသာ ငါ၏စိတ္ကို ဖန္ဆင္းေပးသည့္ နတ္သိၾကားတို႔အား ငါေက်းဇူးဆိုပါ၏။

ေလာကဓံတရားတို႔၏ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာ လက္ဆုပ္တြင္းသို႔ က်ေရာက္ေနေသာ္လည္း ငါကားမတုန္လႈပ္။ မငိုေၾကြး။ ကံတရား၏ ရိုက္ပုတ္ျခင္း ဒဏ္ခ်က္တို႔ေၾကာင့္ ငါ့ဦးေခါင္းသည္ ေသြးသံတို႔ျဖင့္ ရဲရဲနီ၏။ ဦးကားမညႊတ္။

ဤေလာဘေဒါသၾကီးစိုးရာ ဌာန၏အျခားမဲ့၌ကား ေသျခင္းတရားသည္ ေၾကာက္ဖြက္ရာ ငံ့လင့္လ်က္ရွိ၏။ သို႔ေသာ္လည္း ငါ့အားမတုန္လႈပ္သည္ကိုသာ ေတြ႕ရအံ့။

သုဂတိသို႔သြားရာ တံခါးဝသည္ မည္မွ်က်ဥ္းေျမာင္းသည္ျဖစ္ေစ၊ ယမမင္း၏ ေခြးေရပုရပိုက္၌ ငါ့အျပစ္တို႔ကို မည္မွ်ပင္မ်ားစြာ မွတ္သားထားသည္ျဖစ္ေစ ငါကားဂရုမျပဳ။ ငါသာလွ်င္ ငါ့ကံ၏ အရွင္သခင္ျဖစ္၍ ငါသာလွ်င္ ငါ့စိတ္ဝိဥာဥ္၏ အၾကီးအမွဴးျဖစ္ေလသည္။

William Ernest Aenley(1849-1903) ၏ Invictus အား ဘာသာျပန္ဆိုထားပါသည္။

အိပ္မက္=ရည္မွန္းခ်က္=ပန္းတုိင္=သုည

ဟိုငယ္ငယ္တုန္းက ဘာမွန္းညာမွန္းစသိကတည္းက ခုႏွစ္တန္း ရွစ္တန္းေလာက္ ကစျပီး အသိဥာဏ္ထဲမွာ ရည္မွန္းခ်က္ ဆိုတဲ့ ဟာေလး တစ္ခုေပၚလာခဲ့ဖူးတယ္။ အဲဒီတုန္းကလဲ လူၾကီးေတြက ေတြ႕တာနဲ႔ “ေကာင္ေလး... ၾကီးလာရင္ ဘာလုပ္မွာလဲ” လို႔ပဲ ေမးၾကတယ္ေလ။

ကၽြန္ေတာ့္တစ္သက္မွာ ပထမဦးဆံုး ျဖစ္လာတဲ့ ရည္မွန္းခ်က္က ရုပ္ရွင္မင္းသားလုပ္ဖို႔ဗ်။ ငယ္ငယ္တုန္းက အရမ္းနာမည္ၾကီးခ်င္တာ။ ျပီးေတာ့ မင္းသားအလုပ္က လူလဲ သက္သာေသးတယ္။ ေရလဲ အင္မတန္လွ်ံတာလား။ ကိုယ္သြားတဲ့ ေနရာတိုင္းမွာ ကိုယ့္ကို သိေနမယ္။ ကိုယ့္ကို လိုက္ၾကည့္မယ္။ ရုပ္စြအဆံုးဗ်ာ။ လူေသရင္ေတာင္ နာမည္မေသဘူးေလ။ ရုပ္ရွင္မင္းသားလုပ္ခ်င္တာက နည္းနည္းပါ။ နာမည္ၾကီးခ်င္တာက ပိုမယ္။

The Square Root of Three

I’m sure that I will always be
A lonely number like root three

The three is all that’s good and right,
Why must my three keep out of sight
Beneath the vicious square root sign,
I wish instead I were a nine

For nine could thwart this evil trick,
with just some quick arithmetic

I know I’ll never see the sun, as 1.7321
Such is my reality, a sad irrationality

When hark! What is this I see,
Another square root of a three

As quietly co-waltzing by,
Together now we multiply
To form a number we prefer,
Rejoicing as an integer

We break free from our mortal bonds
With the wave of magic wands

Our square root signs become unglued
Your love for me has been renewed

အနာဂတ္???

ဆယ္တန္းလဲ ေျဖျပီးသြားျပီ..။ ေအာင္စာရင္းေတြလဲ ထြက္ျပီးသြားျပီ...။ အမွတ္ေတြလဲသိျပီးသြားျပီ...။ ကဲ... ေရြးခ်ယ္ရေတာ့မည္..။ ဘာတက္မွာလဲ...။

ရယ္ရတယ္...။ ေတြ႕တိုင္းေမးေနၾကတယ္..။ “ဘာတက္မွာလဲ”..တဲ့..။ ေမးတိုင္းေျဖေနရတယ္..။ မသိဘူးေလ လို႔..။ အင္းေလဗ်ာ..။ ဒီႏိုင္ငံမွာ တက္စရာဆိုလို႔ ဘာရွိလို႔လဲ...။ ေဆးအမွတ္မီရင္ ဆရာဝန္လုပ္..။ ပိုက္ဆံလိုခ်င္ သေဘၤာသီး..အဲေလ.. သေဘၤာသားလုပ္..။ က်န္တာေတြ အားလံုး GTC သြား..။ ထန္းရည္ေသာက္..။ ဖဲရိုက္..။ ဒါပဲရွိၾကတယ္..။