ခုရက္ပုိင္းအတြင္း စာမေရးျဖစ္ဘူး။ မေရးျဖစ္တာကလည္း ကၽြန္ေတာ့္ေန႔စဥ္ဘဝမွာက စာတစ္တန္ ေပတစ္ဖြဲ႕ လုပ္စရာ အေၾကာင္းအရာ ထူးထူးျခားျခားမွ မရွိဘဲ။ အရင္ကလဲ ဟိုေတြးဒီေတြးနဲ႔ပဲ တစ္ပုဒ္စ ႏွစ္ပုဒ္စ ေရးျဖစ္တာ။ ကုိယ္ကလဲ ဝါသနာပါတဲ့လူဆုိေတာ့ ဒီလိုပဲ ရွာၾကံေရးရတာေပါ့။ ခုရက္ပိုင္းမွာက ေရးခ်င္စရာ ဘာအေၾကာင္းအရာမွ ဦးေႏွာက္ထဲက မထြက္လာဘူး။ ဒါေၾကာင့္လည္း မေရးျဖစ္တာ။ ဟိုဟိုဒီဒီ ေတြးဖို႔ဆိုတာကလည္း အခ်ိန္ကသိပ္မရွိဘူး။ အရမ္းအလုပ္မ်ားေနလို႔ေတာ့ မဟုတ္ဘူးရယ္။ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ အျပင္ထြက္၊ ဂိမ္းေဆာ့၊ အိပ္၊ စား နဲ႔ပဲ အခ်ိန္ေတြကုန္ေနလို႔။ စာေရးဖို႔ဆိုတာကလည္း ပ်င္းမွ ေရးလို႔ေကာင္တာမွတ္လား။
ခုရက္ပိုင္းမွာ လူက စိတ္ၾကည္လင္ေနတယ္။ ဘာကုိမွ ေခါင္းထဲမွာ မရွိဘူး။ ဗိုက္ဆာရင္ စားတယ္၊ အိပ္ခ်င္ရင္ အိပ္တယ္။ ဂိမ္းကစားတယ္၊ စာဖတ္တယ္။ ဘဝရဲ႕ ျဖစ္တည္မႈေတြ အမွန္တရားေတြ ေယာင္လို႔ေတာင္ မေတြးမိဘူး။ စာေရးဖို႔လည္း အာရံုမရဘူး။ ျပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္မွာက အက်င့္ဆိုးတစ္ခုရွိတယ္။ ဒီအတုိင္းေနရင္ စာေရးခ်င္ေနျပီးေတာ့ ေရးေနတုန္းမွာ အဲဒီစိတ္က ေပ်ာက္ေပ်ာက္သြားတာပဲ။ အခုလည္း ေရးေနရင္း ဆက္မေရးခ်င္ေတာ့ဘူး။ ဒီေလာက္နဲ႔ပဲ ရပ္မွနဲ႔တူတယ္။ စိတ္ကို အႏိုင္က်င့္လို႔ သိပ္မေကာင္းဘူး မဟုတ္လား။
