Wednesday, October 26, 2011

The Birth of the Author


တခ်ဳိ႕ကေတာ့ စာေရးဆရာ ေသဆံုးသြားျပီလို႔ ေျပာၾကတယ္။

ေျပာခ်င္တာက စာေပအႏုပညာတစ္ခုမွာ စာေရးဆရာက ေရးသားဖန္တီးျပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္း စာေရးဆရာရဲ႕ အခန္းက႑ဟာျပီးဆံုးသြားျပီဆိုတာပါ။ စာေပတစ္ခုကို ဖတ္႐ႈတဲ့အခါမွာ အဓိပၸာယ္ဟာ စာဖတ္သူရဲ႕ သိျမင္႐ႈမွတ္မႈေပၚမွာပဲ အေျခခံျပီး စာေရးသူန႔ဲ မပတ္သက္ေတာ့ဘူးဆိုတာပါ။ ဒယ္ရီဒါရဲ႕ deconstruction အရ ဒီအဆုိကို ေျပာၾကတာထင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ စာတစ္ပုဒ္ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကို ဖတ္တဲ့အခါမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ စာေရးသူ ခ်ျပထားတဲ့ ဇာတ္ေၾကာင္းကို ဖတ္ေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ဘာသာစကားအနက္ျပန္မႈ context ဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လက္ဝယ္မွာပဲ ရွိေနတယ္ ဆုိတာပါ။ ဘယ္သူမွ စာတစ္ပုဒ္ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကို အစြဲကင္းကင္းနဲ႔ မဖတ္ႏုိင္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ သိမႈေတြ၊ ယဥ္ေက်းမႈေတြ၊ က်င့္ဝတ္ေတြ ေဘာင္အတြင္းကေနပဲ အနက္ျပန္ၾကပါတယ္။ တကယ္လို႔သာ လံုးဝအစြဲကင္းကင္းနဲ႔ ဖတ္ႏုိင္ျပီဆုိရင္လည္း အဲဒီ စကားလံုးေတြဟာ အဓိပၸာယ္တစ္စံုတစ္ရာကို ကုိယ္စားမျပဳႏုိင္ေတာ့ပဲ စာမ်က္ႏွာေပၚက၊ ဖန္သားျပင္ေပၚက ဗ်ည္းနဲ႔အကၡရာေတြ အျဖစ္သာ ျမင္ရပါလိမ့္မယ္။

ဒါဆိုရင္ တကယ္ပဲ စာေရးဆရာဟာ ေသဆံုးသြားျပီလား။ စာေရးသူရဲ႕ အခန္းက႑ဟာ စာဖတ္တဲ့အခ်ိန္မွာ အေရးမပါေတာ့ဘူးလား။ 

ကၽြန္ေတာ့္အျမင္မွာေတာ့ စာေရးသူဟာ မေသဆံုးေသးပါဘူး။ ပိုေျပာရရင္ စာဖတ္တဲ့ အခ်ိန္မွသာ စာေရးသူဟာ ေမြးဖြားလာတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ။ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ စာဖတ္တယ္ဆိုတာ စာေရးသူကို ရွာေဖြျခင္းပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ စာေရးဆရာကို မသိႏုိင္ပါဘူး။ သူတို႔ကို သိႏုိင္တဲ့ တစ္ခုတည္းေသာ နည္းလမ္းက သူတို႔ရဲ႕ စာေတြကတစ္ဆင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ စာဖတ္တဲ့အခါမွာ ကုိယ့္ဘာသာကိုယ္ အနက္ျပန္တာထက္ စာေရးသူက ဒီလိုေရးတဲ့အခါမွာ သူ႕ပတ္ဝန္းက်င္နဲ႔ သူ႕ စိတ္ေနသေဘာထား ဘယ္လိုရွိႏုိင္မလဲဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္ရွာေနမိတယ္။

ဥပမာ ကာ(ဖ)ကာရဲ႕ တရားခြင္ကို ဖတ္ေနရင္ အဲဒီေခတ္ ဂ်ာမန္ႏုိင္ငံရဲ႕ ႏုိင္ငံေရးအေျခအေန၊ က်င့္ဝတ္အေနအထား၊ ကာ(ဖ)ကာရဲ႕ ဘဝနဲ႔ စိတ္အေနအထား၊ စတာေတြကို ေလ့လာႏုိင္တယ္။ တရားခြင္လုိ႔ ေျပာလုိက္ရင္ ျမန္မာျပည္တရားခြင္ထက္ ဂ်ဳိးဆက္(ဖ)ေက ေရာက္ေနတဲ့ တရားခြင္ကို ကၽြန္ေတာ့္ စိတ္ကူးမွာ တည္ေဆာက္လုိက္တယ္။ ဒါဟာ မင္းစိတ္ကူးထဲက ဂ်ာမန္တရားခြင္ပဲလုိ႔ ျငင္းလိမ့္မယ္။ မတတ္ႏုိင္ဘူး။ စကားလံုးေတြကို အနက္ျပန္ဖို႔က အသိပညာတစ္စံုတစ္ရာဟာ အျမဲလိုေနမွာပဲ။ ကၽြန္ေတာ့္ စိတ္ကူးက တရားခြင္ဟာ တကယ့္ဂ်ာမန္တရားခြင္ ျဖစ္ခ်င္မွျဖစ္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ကာ(ဖ)ကာရဲ႕ စိတ္ကူးထဲက တရားခြင္နဲ႔ေတာ့ အနီးစပ္ဆံုးတူေအာင္ တည္ေဆာက္ယူရတာပဲ။

ဒီလိုနဲ႔ပဲ စာေရးသူကို သူ႕တုိ႔ရဲ႕ စာေတြကတစ္ဆင့္ တည္ေဆာက္ယူရပါတယ္။ ေအာင္ခ်ိမ့္ဘယ္သူလဲ ကၽြန္ေတာ္မသိဘူး။ သူ႕အသက္ဘယ္ေလာက္ရွိျပီလဲ ကၽြန္ေတာ္မသိဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္သိတဲ့ ေအာင္ခ်ိမ့္ဟာ ကဗ်ာထဲက ေအာင္ခ်ိမ့္၊ ကဗ်ာဆရာေအာင္ခ်ိမ့္၊ ကဗ်ာေရးတဲ့ ေအာင္ခ်ိမ့္ပါပဲ။ ကဗ်ာထဲက ေအာင္ခ်ိမ့္နဲ႔ အျပင္က ေအာင္ခ်ိမ့္ တူခ်င္မွတူမယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ အတြက္ေတာ့ အျပင္ကေအာင္ခ်ိမ့္ဟာ ကဗ်ာကေနတစ္ဆင့္ တည္ေဆာက္ယူထားရတဲ့ ေအာင္ခ်ိမ့္ပါပဲ။

2 comments:

ေတဇာ (လေရာင္လမ္း) said...

ဒါ ဘယ္ေကာင္ေရးတာလဲကြ။ :D

Arkar Kyaw said...

သူ ေသသြားပါျပီ ;)